(3 defa tokmağın sesi) Tak, tak, tak. (sol elle abartmadan peşrev verin.) Hak dostum hak diye başlamalıyım söze, İşte peşkir, işte sopa. Geçelim, fazla laf etmeden öykümüze. Hikâyemizin konusu malum… Hayat… acımasız, İlk çığlığımız atışımız ve gözümüzün dünyaya açışımızla sırtımıza yüklenmeye başlıyor. Onun bu acımasız yüklenişinden kaçmak ne mümkün. Eğer kaçmaya başlarsa yazılan günler yaşamadan, Mecit gibi bakışların denizde devam etmesine atarak. Ama hiç kolay, bu hayatın zülmünden ölüp de gitmek değildir. Yazılmamıştır kendi irademizle ölmek. Bak şu sesler otur da dinle, hayat sıradan orkestra için şiddetli bir müzik yazıldı. (Sessizlik…) Duymuyor musun? planlanmamış..., sürekli..., hiç bitmeyen. Ve O saklanırken dans edilir. Her yaratılmış, ister canlı ister cansız Bu seslerin esiri, çılgınca dans etmekte. Peki, neden?... Çünkü bir akıl almaz aşkla, sevgiyle bağlı ona şey, her yaratılmış bir şey birine hapsedilmiş Tek bir bütünmüş gibi. Esen rüzgarda, kıpırtılar. Macit'in karanlığı içinde bedenina sarılıp onu taşıyan sular, uzaklaşan gemisinin potansiyelinden çıkan umutlar. Sakız. Güm …ve de güm… Kolay mı bu bütünün içinde bir başına karar vermek. Sadece senin mi o bedenin, Atıverdin geminin üstünden O'nu. Oysa oyun içinde daha ne çok oyun var senin bilmediğin. Olmaz deme, Nasıl açtınsa bir kere açtın, Pandora'nın kutusu. Tüm kötüler sürpriz değil, seni arkandan iterken, Bir de umut var o kutunun karşılaştırdığı, bizi de seni de hepimizi sürükleyen. Aç artık, aç sana verilen o kutuyu; çıksın seni kırmayan her ikisi de. Seni suların üstünde taşıyıp bir başka geminin güvertesine çıkartacak dostumu. Baksak ki şu sulara, Sakladıkları öyle kolay bulunur ki şöyle bir geri dönmekle, deme. Her Şey Enerjidir. Biz İnsanlar da Sadece enerjiden oluşuruz. Düşünceler, duygular, heyecanlar, olaylar ve durumlar da “enerjinin farklı biçimleri…” değil midir? Peki, Doğru istemeyi nasıl becermeliyiz… Hiçbir şeye bakmadan gördüğümüz gibi değil. O zaman… Düşündüğümüzün olmasını maddeye dönüştürebiliriz. Mecit, önce telsiz zabitinin sahil istasyonundan alınan ve kâğıda dökülen iki cümlesi oluşuverdi. Kaptan, mesaj akışlarında akışlar geri dönmüştü, Onu suların sevgi dolu kollarından gemiye giderken. Asla umudunu yitirmemi, Ne olup bitiyorsa seçiyorsun O, … Senin istediğin şeylerdir, unutma. Kıssadan hisdir gayemiz, sözümüz meclisteki ariflere; Alanya'ya saz, anlamaya davul zurna az. Hadi bakalım bana eyvallah, Sürçü lisan ettiysek affola.